In juli 2026 heropende de Türk Have Kuvvetleri haar derde Main Jet Base in Konya voor luchtvaartliefhebbers van over de hele wereld om de International Anatolian Eagle-oefening bij te wonen. Dit is een van de populairste bestemmingen van 4Aviation en stelt nooit teleur; meer dan 70 mensen hadden zich aangemeld voor onze reis naar Turkije. Door de grote groep en de beperkte vliegtickets zou het een zeer korte reis worden, met aankomst in Konya laat op dinsdagavond en vertrek vroeg op donderdag, met slechts één volledige dag beschikbaar op de vliegbasis. In voorgaande jaren waren er soms twee spotdagen, maar dit jaar was er maar één. Sommige mensen vonden dit te kort en gingen wat langer; we hadden daarvoor extra hotelovernachtingen en vliegtickets geregeld.
Grotere groepen zouden vertrekken vanaf de luchthavens van Amsterdam en Düsseldorf, met voldoende tussenpozen zodat de gereserveerde bus hen in twee ritten naar hun hotel in de stad kon brengen. Maar toen de vlucht naar Amsterdam meer dan een uur vertraging had, kwamen beide vluchten vrijwel gelijktijdig aan en bedachten de reisleiders een effectieve oplossing: prop de bus helemaal vol, waarna de overige deelnemers in een aantal taxi’s volgden.
In het vertrouwde hotel lagen de sleutels al klaar en ondanks een klein probleempje konden we snel naar bed. Het was al ver na middernacht en de wekker zou weer vroeg afgaan om op tijd op de basis te zijn. Het leek alsof de wekker na een paar minuten afging, maar in werkelijkheid waren er een paar uur verstreken voordat iedereen aan het vroege ontbijt kon aanschuiven. Daarna een korte rit in twee bussen naar de hoofdingang, waar het inchecken ook relatief soepel verliep. De Turken lieten geen tijd verloren gaan en we konden meteen in de bussen naar de flightline stappen. Daar zagen we F-15’s uit Saoedi-Arabië, F-16’s uit Jordanië en de Verenigde Staten, Gripens uit Hongarije en Eurofighters uit Qatar – helemaal niet slecht. Het platform stond voorheen helemaal vol met vliegtuigen, waaronder Turkse F-16’s, maar deze keer waren er een paar gaten door last-minute annuleringen van enkele belangrijke landen (Egypte, Oman en Pakistan). Dit leidde tot wat gemopper, maar dat nam af naarmate de dag vorderde, toen Turkse F-16’s uit alle hoeken en gaten tevoorschijn kwamen.
Vanaf onze plek konden we de vliegtuigen zien starten, taxiën en opstijgen vanaf het platform. We zagen elders geparkeerde vliegtuigen opstijgen en ook voorbijkomen voor of na de landing, waaronder, voor velen, het hoogtepunt van de deelnemers: twee Su-25’s van de Azerbeidzjaanse luchtmacht. Tientallen vliegtuigen namen deel aan de ochtendmissie, en na het opstijgen was er tijd om te genieten van de goed verzorgde catering of merchandise te kopen van de oefening of deelnemende eenheden. Na de landing was het al middag en stonden de bussen klaar om ons naar de andere kant (westkant) van de landingsbaan te brengen, zodat we ook ’s middags de zon in de rug zouden hebben. Voor de middag hadden de Turken iets heel bijzonders voorbereid: een Elephant Walk! De basis kwam weer tot leven en het geluid van de startende motoren was van alle kanten te horen. Het was een indrukwekkend gezicht: alle eenheden die aan de oefening deelnamen, leverden verschillende vliegtuigen, en ook de andere eenheden op de basis deden mee. Wat volgde was een lange rij vliegtuigen die over de landingsbaan taxieden, terwijl wij aan de rand stonden en naar hartelust foto’s maakten. De vliegtuigen reden via de taxibaan aan de oostkant baan 19R op en taxieden langzaam naar baan 01R om op te stijgen. De meeste vliegtuigen vlogen in verschillende formaties voorbij en een paar, zoals de F-4 Phantom, maakten een paar prachtige passages. Na de laatste landing was het voorbij en hadden we een prachtige dag met prachtig weer. Iedereen was helemaal tevreden.
Na een korte wachttijd bracht de bus ons terug naar het hotel. We waren eerder klaar dan afgesproken en daar konden we ons opfrissen voordat we uit de vele restaurants in de stad een keuze maakten voor een heerlijk diner. Omdat de meesten van ons de volgende dag een vroege vlucht hadden, rond 6.00-7.00 uur ’s ochtends, gingen we vroeg naar bed en konden we een paar broodnodige uurtjes rust pakken. ’s Avonds namen we afscheid van de deelnemers die zelf hun vlucht naar huis hadden geboekt en van de rest bij aankomst in Amsterdam en Düsseldorf.
We zijn de Turkse luchtmacht wederom enorm dankbaar voor het organiseren van dit unieke evenement en hopen dat ze het in 2026 opnieuw organiseren; wij zijn er dan zeker bij!
