USA II 2025
Het kwam voor iedereen als een verrassing toen Nellis AFB in maart 2023 aankondigde dat de Aviation Nation Airshow werd uitgesteld van november 2023 naar april 2024, en later weer naar april 2025. Was het niet altijd het einde van het showseizoen, ter ere van de thuiskomst van de nationale trots, het demonstratieteam van de United States Air Force Thunderbirds? Operationele omstandigheden werden als reden aangevoerd, maar 4Aviation zag het niet als een probleem en begon snel met de planning voor een grote tour langs de westkust van de Verenigde Staten. De week na de show zou ook de grote WTI-oefening op MCAS Yuma van start gaan, en tot slot hadden we de So Cal Airshow gepland voor March ARB, een volle week luchtvaartactiviteit.
Blijf geïnformeerd
De kans bestaat dat we voor een vergelijkbare reis terugkeren naar de Aviation Nation show op Nellis. Wil je op de hoogte worden gehouden als we hierover meer informatie hebben, klik dan op het icoontje om ons een bericht te sturen.
Op vrijdag 4 april 2025 vertrok de kleine groep uit Amsterdam waarbij de vijfde deelnemer zich in Philadelphia aansloot, om gezamenlijk in de vroege avond in Las Vegas aan te komen. Daar ontmoeten we de laatste deelnemer die helemaal uit Australië was overgekomen. De bagage was er lekker vlot en met de shuttlebus gingen we naar het autoverhuur centrum om onze Chrysler Grand Caravan voor de tour op te pikken. De koffers werden geladen, iedereen vond zijn plekje en we gingen via de Strip en een paar kleine omwegen, onder andere langs de Sphere, op weg naar ons hotel Circus Circus, hiermee hadden we meteen flink de sfeer van deze lichtstad geproefd.
Zaterdag 5 april 2025 gingen we vroeg uit de veren richting de noordkant van Nellis AFB waar je een heel mooi overzicht van de basis hebt. Gelukkig voor ons waren enkele deelnemers van de recente Red Flag oefening overgebleven voor de Green Flag oefening en dat waren niet de minste, Saoedische Typhoons en F-16’s van de Emiraten en Turkije, een aantal vlogen zelfs nog een missie op deze vroege ochtend. Voor de nummerliefhebbers harkten we hier zo’n kleine 90 serials bij elkaar van gestationeerde vliegtuigen, een heel mooi resultaat. Daarna gingen we op weg naar één van de parkeerplaatsen voor de airshow, deze waren buiten de basis. Met onze ervaring uit het verleden reden we naar de beste parkeerplaats waar het nog niet druk was, ze mooi op tijd begonnen met het checken van de fototassen en alle andere spullen die de mensen meeslepen de basis op en zaten we binnen hele korte tijd in de shuttlebus en reden we een paar minuten later de basis op. We hoorden later dat het op andere parkeerplaatsen een chaos was en mensen pas rond de middag op het airshow terrein waren, daar hadden wij dus geen last van. Tijdens de rit in de bus kom je ook langs het platform van 66th RQS waarvan je de gloednieuwe HH-60W’s ook mooi kunt fotografen. Er stond één vreemde eend tussen en dat bleek een US Army special operations MH-60M te zijn, heel erg gaaf! De static was grappig, maar viel eerlijk gezegd flink tegen en we hadden voor een basis met de naam en faam van Nellis aanzienlijk meer verwacht. Behalve een selectie van gestationeerde vliegtuigen waren er maar tien militaire toestellen van buitenaf en vier daarvan waren F-35’s van de Alabama National Guard. Geen enkel ‘groot’ toestel (C-5, C-17, C-130, KC-135 of iets dergelijks) op de static en maar één Warbird (T-6), heel vreemd.
Daarentegen was de show in de lucht aanzienlijk beter dan de vorige editie toen de deelnemende toestellen heel erg hun best om niet in de buurt van het publiek te komen, hoe anders was het nu met de fraai gekleurde A-10’s , F-16’s F-22’s, F-35 en agressor F-16’s die dicht lang het publiek taxieden na hun fraaie demo in de lucht. Ondanks dat je op Nellis een groot deel van de dag tegenlicht hebt zijn er nog genoeg mogelijk om in de lucht en zeker op de grond de toestellen fraai vast te leggen. We bleven tot we vriendelijk verzocht werden de basis te verlaten en op dat moment waren er niet veel mensen meer en kon ook de static goed gefotografeerd worden. Toen we rond 18:00 eindelijk in de rij stonden voor de shuttlebus naar de parkeerplaats kwamen er vier F-35’s overhead en zetten we een kleine sprint in naar de taxibaan om ook deze OT exemplaren op de foto te zetten. Toen was de bewaking ons wel zat, maar was de rij bij de bus ook verdwenen en konden we zo de bus in om nog een keer langs het 66th RQS platform bij onze auto terecht te komen. Daarna was het tijd om het hotel op te zoeken en ging de groep even later op bezoek bij Rob, een vriend die in Las Vegas woont, en samen met zijn vrouw voor een heerlijke maaltijd had gezorgd met een bijpassend drankje en gezelligheid, dit was een hele mooie eerste dag van de tour!
Op zondag 6 april 2025 konden we iets uitslapen aangezien we alle nummers wel hadden gelezen, zo’n 150 staan er in de boeken, en de basis niet heel vroeg open ging voor het publiek. Via dezelfde parkeerplaats weer de basis opgekomen en op zoek naar de andere fotoposities die we gisteren gemist hadden. We waren zelfs vroege dan gisteren en waren nu op de basis toen de Saudi Typhoons en Emiraten F-16’s landen. We hadden besloten om na de demo van de lokale eenheden te vertrekken omdat we nog ongeveer 450km moesten rijden naar het zuiden. Maar eerst nog even langs het vliegveld North Las Vegas want we hadden gehoord dat hier twee Ospreys zouden staan en die wilden we ook wel zien, ze stonden vlak bij het hek en een plaatje was zo gemaakt. Tijdens ons ‘rondje veld’ zagen we ook nog een aantal voormalige Australische PC-9’s en andere kleinere types die Close Air Support-training verlenen en in de verte zagen we nog een vreemde Blackhawk vliegen, het bleek nog een US Army HH-60M. Dus gingen we op zoek naar zijn parkeerplek en kwamen daarbij ook nog twee National Guard UH-72’s tegen. Dan vliegt de tijd toch weer voorbij en kwamen we in de vroege avond in Phoenix aan.
Maandag 7 april 2025 was ingepland voor een van de drukste fightervelden en zeer populair bij bijna al onze deelnemers, Luke AFB in Arizona, thuisbasis van verschillende F-35 Squadrons van zowel de Amerikanen, Belgen, Denen, Italianen, Nederlanders en Noren. Behalve deze laatste generatie straaljagers staat hier ook een squadron met Singaporese F-16’s en is er meestal een detachement van een aantal oude fighters, deze keer hadden we vier voormalige Franse Luchtmacht Mirage F1’s die elk zo’n drie missies vlogen. Toen we rond 08:00 arriveerden zagen we in de verte al de eerste Lightnings weer binnen komen. Tijdens de meer dan 100 missies op deze dag zagen we 55 verschillende F-35’s waarvan de meeste ook netjes konden fotograferen. Aan het einde van de dag moesten we nog een 300km rijden en stopten we in Gila Bend voor twee oude RF-101 en een hapje eten voordat we in Yuma aankwamen. Ons hotel voor de komende twee nachten lag dichtbij de approach van de mariniersbasis en onder het genot van een drankje spraken we daar buiten nog even de mooie dag door met op de achtergrond zicht-en hoorbaar verschillende Herculessen, Ospreys en Super Stallions.
Op dinsdag 8 april 2025 gingen een aantal nummerspotters weer vroeg op pad om te kijken wat er allemaal te zien was, en dat was niet gering. Zoals geschreven was de Weapons and Tactics Instructor Course (WTI) bezig, deze USMC oefening wordt twee keer per jaar gehouden op MCAS Yuma en duurt 7 weken met een theoretisch deel en een vliegend deel. Het mooie is dat er vele eenheden meedoen die bijna allemaal hun eigen toestellen meenemen, gedurende de twee dagen zagen we 130 verschillende operationele militaire toestellen, van zo’n 40 verschillende squadrons en dik 80 daarvan hebben we op foto kunnen vastleggen. Alle platformen stonden vol en veel kon geïdentificeerd worden, maar enkele toestellen ook niet door afstand, manier van parkeren, heathaze etc. Na deze eerste ronde reden we het korte stukje terug naar het hotel om te ontbijten en de ontbrekende deelnemers op te halen. Deze ochtend was het vrij rustig en er was bijna geen wind waardoor de toestellen die actief waren alle kanten op opstegen en landen en we er enkele hebben gemist. In de middag ging het echter helemaal ‘los’ en konden we vele KC-130’s, F-5’s, F/A-18’s, EA-18’s, F-35B en C’s, CH-53’s en MV-22’s op de foto zetten. De AH-1’s en UH-1’s waren een stuk lastiger aangezien die niet echt in de buurt kwamen, maar een klein aantal was nog wel gelukt. We zijn gebleven tot het donker begon te worden om daarna even op te frissen en later van een heerlijke Indiase maaltijd te genieten.
Omdat het gisteren al heel erg goed was vertrokken we op deze woensdag 9 april 2025 op tijd richting California om NAF El Centro te bezoeken. Daar aangekomen zagen we een dozijn VFA-106 F/A-18’s en veertien T-45C’s van TAW-2 op de platformen die al snel het luchtruim kozen om een missie te vliegen. Rond de middag hadden we twee dozijn toestellen op de foto en werd het tijd om weer richting Yuma terug te gaan. We gingen via het nabijgelegen vliegveld van Imperial waar, zeer buitengewoon, geen militaire helikopter te zien was voor een tankstop. Die kleine teleurstelling werd op MCAS Yuma weer ruim goedgemaakt door gevoelsmatig nog meer activiteiten dan de dag ervoor, wat een geweldige basis!
Toen de zon weer onder ging werd het tijd om te vertrekken, we moesten weer zo’n 350km verplaatsen naar ons hotel voor de komende twee nachten in San Diego. Ook dit hotel was dichtbij een basis, in dit geval MCAS Miramar, en ook nu hoorden we weer dat nachtvliegen op het programma stond.
Het verbaasd ons niet dat het op donderdag 10 april 2025 in de ochtend rustig is op MCAS Miramar, gezien het nachtvliegen van de dag ervoor. Omdat iedereen ook graag de USS Midway in San Diego wou bezoeken kiezen we ervoor dat nu te doen. Dit is een fantastisch gerestaureerd vliegdekschip met even zo mooie toestellen op het dek en een aantal onder dek. De entree is niet mals, maar zeer de moeite waard. Aan de overkant van het water ligt NAS North Island en het valt iedereen op dat daar heel erg veel activiteiten zijn, elke paar minuten komt er wel een marine H-60 voorbij gevlogen. We kiezen ervoor om niet terug te gaan naar Miramar, maar een mooie plek bij NAS North Island op te zoeken, en waar kom je dan terecht? Juist, op het strand, met de blootje voetjes in het zand en de camera in de aanslag. Enkele Seahawks maken, tot vervelens toe, low approaches, maar je moet continu alert zijn, want er kan zo maar een nieuwe tussen zitten. De meeste komen mooi langs de kust aangevlogen en zakken voor de landing nog een stukje zodat ze met perfect ligt voor je langs komen, heerlijk! Behalve de vele MH-60R en S Seahawk varianten zien we ook nog een Coast Guard Dauphin en MH-60T, komen er vier VFA-14 en VFA-15 Hornets op bezoek, zijn de vervangers van de C-2, de CMV-22B’s ook volop aan het oefenen en komt er aan het einde van de dag een hele kale reguliere MV-22B binnen. Iedereen weer helemaal blij. We zijn natuurlijk allemaal fan van de bekende Top gun films en daarom gingen we ook even kijken bij het bekende café uit de film, de Kansas City Barbecue in de haven van San Diego. We hebben er ook gegeten, maar dat slaan we een volgende keer maar over…
Het is inmiddels vrijdag 11 april 2025 als dezelfde nummerspotters weer vroeg op pad gaan om te kijken wat er op Miramar zichtbaar is en ze werden weer niet teleurgesteld. Je kunt in de ochtend een hele rij KC-130’s, F/A-18’s, F35’s en CH-53E’s lezen (veelal alleen codes), alleen de Ospreys blijken erg lastig om te identificeren. De rest van de groep word opgehaald bij het hotel en we gaan eerst naar het San Diego Air & Space Museum op Gillespie waar we aankomen las he museum opengaat. Ze hebben alle vliegtuigen voorzien van een lichtblauwe cover over de canopies, waarschijnlijk hee erg goed voor het behoud van de vliegtuigen, maar heel beroerd voor de foto’s en op verzoeken werden ze niet verwijderd, heel erg jammer. Na enige tijd horen we gedonder in de verte, teken dat er fighters opstijgen op MCAS Miramar en tijd voor ons om te verplaatsen. We vinden een mooie plek in de landing en na korte tijd hangt de eerste F-35B met alle kleppen uit in de landing. Na enige tijd komt er een politieauto iets voor ons staan, waarbij we denken dat ie ons weg gaat sturen, maar dan pakt hij ook een camera en gaat fotograferen! Rond 14:00 komen er echter een paar marine agenten en die vragen ons vriendelijk te vertrekken. We hadden bijna dertig toestellen (F/A-18C & D, F-35B & C, CH-53E, MH-60R, T-34 en MV-22) mooi op de foto en besloten te gaan en de discussie niet aan te gaan. Dan konden we laatste uren van deze doordeweekse dag nog doorbrengen op ons favoriete strand waar ook weer leuke dingen voorbijkwamen met een Coast Guard HC-130J uit Kodiak (Alaska) als hoogtepunt van deze middag. Via de hoofdvestiging van het San Diego Air & Space Museum in Balboa Park, waar de bijzondere Lockheed A-12 Blackbird en Convair Seadart buiten staan, sloten we het vliegtuig gedeelte af en reden de 175km naar het laatste hotel van de tour in Riverside.
Voor deze zaterdag 12 april 2025 staat de So Cal Air Show op March ARB op het programma. Ook deze opent niet heel vroeg haar poorten en het hotel is dichtbij dus vertrekken we na een heerlijk ontbijt en zijn, ondanks een navigatiefoutje van de chauffeur, vroeg op de basis. De static ziet er hier veel beter uit, ook niet super groot, maar bijna twintig interessante militaire toestellen (A-10, B-52, AC-130J, VX-9 Hornets) en verder een kleine 20 warbirds en de flightlines grenzen aan de het publieke gedeelte waardoor je heel goed zicht hebt op nog eens 25 kisten, mix operationeel en warbird. Net als op Nellis heb je hier tegenlicht tijdens de airshow, maar ook hier zijn genoeg mogelijkheden om mooie plaatjes te maken. Van buiten het veld komen nog een E-3, F-35 en Custom and Border Patrol HH-60L hun kunsten laten zien, verder doen ook hier de Thunderbirds hun best. We zijn weer heel tevreden.
Zondag 13 april 2025 is onze laatste dag en bezoeken we weer de show. Een hele goede manier om geenlast te hebben van het tegenlicht is om naar de overkant te gaan, daar is het March Field Museum gesitueerd en die hebben het heel slim aangepakt. Voor USD 60 per auto, ongeacht aantal inzittenden, mag je het museumterrein op om de show te bekijken, hiermee heb je meteen toegang toto de geweldige museumcollectie. Je staat hier stukken dichterbij de baan en hebt bijna de hele dag de zon in de rug. Extra bezoeker is een B-1 die vrij hoog over komt, maar blijft altijd indrukwekkend om te zien. De Thunderbirds verdienen weer een vermelding aangezien ze mooi laag en hard over het museum hun show laten zien. Aan het einde van de middag vertrekken we richting LAX aangezien we rond 21:20 hopen op te stijgen richting London en even later doorvliegen naar Amsterdam.
Hiermee zit de tour erop en hebben we ontzettend veel vliegtuigen gezien en gefotografeerd in prachtige omstandigheden met een hele gezellige groep. Dit gebied gaan we zeker nog vaker bezoeken.
