Israël 2014
Op zondagochtend 4 mei kwamen 23 deelnemers van de groep in Brussel bij elkaar. Twee deelnemers zouden rechtstreeks naar Tel Aviv vliegen dus sloten later bij de groep aan. Het inchecken ging voorspoedig en hetzelfde gold voor de vlucht met een A319-112 van Brussels Airlines naar Tel Aviv.
Op zondagochtend 4 mei kwamen 23 deelnemers van de groep in Brussel bij elkaar. Twee deelnemers zouden rechtstreeks naar Tel Aviv vliegen dus sloten later bij de groep aan. Het inchecken ging voorspoedig en hetzelfde gold voor de vlucht met een A319-112 van Brussels Airlines naar Tel Aviv. Om 10:00 uur vertrokken we. Tegen kwart over drie lokale tijd kwamen we op Tel Aviv aan. Ook hier verliep alles voorspoedig en na de lokale geldmachines geplunderd te hebben op weg met onze eigen ‘4Aviation’ bus naar ons hotel in Netanya. Het was buiten lekker warm maar gelukkig had bus airco. Onderweg nog wel even langs het vliegveld gereden en nog paar Israëlische Herculessen en 707 gespot. In Netanya aangekomen eerst naar de McDonald’s om hier een hapje te eten (de opties waren beperkt op deze zondag) en daarna door naar het hotel. Hier lagen de sleutels al klaar en na het verdelen van de sleutel iedereen naar zijn kamer. Het was een lange dag en buiten was het nog ruim 30 graden dus velen hebben nog even lekker buiten gezeten.
Maandagochtend (5 mei) uitslapen en om 8:30 bij de bus zijn die voor ons klaar stond. Eerst naar Sde Dov, aan het strand in de landing staan en alleen met kijkers het platform lezen. De kisten van 100 en 135Sqn gelezen. Behalve een lokale ATR vloog er helaas niets dus tegen half elf via een vliegtuigshop of restaurantje in Tel Aviv naar een Tzuikit die ergens op een paal in een park staat. Daarna naar Holz Technical College voor een paar preserved/instructional toestellen . Hier werden we verwacht, samen met de Britse groep. We waren inmiddels dus met twee bussen op weg. Daarna op weg richting Tel Nof. Gelukkig hadden we hier weer toestemming gekregen om de dag voor onafhankelijkheidsdag een bezoek te brengen. Vlakbij Tel Nof AB gingen we eerst nog naar Rishon LeZyon Air Sport Center. Bij dit vliegveldje is een klein museum en ook hier was men erg aardig en kon er veel (er is onlangs een Arava bijgekomen en bij een hangaar werden nog twee Piper Cubs gespot en uiteraard op de gevoelige plaat vastgelegd). Het was eerst lekker zonnig maar de zon kreeg steeds meer moeite om er door te komen. Na dit museum op weg naar Tel Nof. Na de gebruikelijke gesprekken bij aankomst mochten we vrij snel het veld op. Nadat de bus geparkeerd was de flightline op. Neen, dus. Grote camera’s mochten eerst niet, later wel omdat wij waren aangemeld. Helaas scheen bij het wachten de zon volop en bij het betreden van de static was deze weg. Bijna alle kisten stonden er goed bij en er vloog nog een S-65-2025 rond. De G550 aan het begin van de static was zeer de moeite waard. Morgen zou de tweede vliegen (van de twee) voor dus 100% score. Onderweg naar en van de flightline zagen we ook nog een rijtje F-16A’s van 144Sqn. Na Tel Nof AB via een Noratlas die ergens in het bos stond, op weg naar ons hotel en tegen acht uur naar een restaurant aan zee, vlak naast ons hotel. Helaas ging deze niet om acht uur open maar dicht….maar gelukkig zag men snel in dat het de moeite waard was om voor ruim twintig hongerige spotters de keuken weer te openen.
Op Independence day (dinsdag 6 mei) vertrok de bus om half zeven naar Ramat David. Om acht uur wilden we bij de poort zijn. Helaas zat het weer niet mee en liet de zon het wederom afweten. We konden al snel het veld op en al snel werden de kisten, die er wederom goed bij stonden, op de plaat vastgelegd. Vier T-6A’s vlogen een demo, net als een SA565MA van 193Sqn en vier F-16C’s van 110Sqn die de show openden. Als extraatje stegen ook nog vijf extra F-16C’s op in verband met de flypast. Zo heb je weer 9 operationele F-16C’s. Niet slecht. Op de terugweg nog de gate guards gefotografeerd en daarna naar de bus en richting de uitgang van het weiland gereden. De flypast begon met 3 Beech B200’s, gevolgd door 3 S-65C Yasúrs, 2 KC-130H’s met de nieuwe C-130J-30, een G550 en een G500, gevolgd door KC707 met drie F-15D’s. Tot slot twee F-16 formaties; een met 5 F-16I’s van 253Sqn en de vijf F-16C’s die wij eerder hadden zien opstijgen. Door de grote drukte duurde het even voordat we echt weer op de verharde weg naar Haifa konden. Op het moment dat wij hier aankwamen was de weg nog afgezet en na veel praten gingen de hekken opzij en konden we naar de hoofdpoort van Haifa Technical School. Gelukkig was de zon inmiddels weer een beetje terug en konden we de operationele kisten die op de static stonden mooi vastleggen evenals het museum. Na Haifa reden we naar de vliegstrip van Habonim. Hier stonden nog vijf Do28’s aan het spoor en er is een klein museum buiten. Sinds vorig jaar staat er een mooie hangaar waar onder andere een Australische Tiger Moth in stond. We werden zeer vriendelijk ontvangen en mochten alles fotograferen. Daarna via Ben Gurion weer terug naar ons hotel; er stonden nog twee BD700’s voor de Indiase Luchtmacht die hier worden voorzien van elektronica. Helaas was het restaurant aan het water dicht en moesten we in de stad iets anders uitzoeken. Sommigen gingen de stad in, anderen bleven wat dichter bij het hotel. Een lange maar leuke dag zat er weer op. Morgen nog vroeger opstaan…
Om zes uur vertrek naar Hatzerim op woensdagmorgen 7 mei dus. Het museum gaat om acht uur open en wellicht stonden er nog operationele vliegtuigen van gisteren dus we wilden op tijd erbij zijn. We waren er op tijd maar kregen te horen dat het museum vandaag was gesloten omdat de basiscommandant ineens had besloten vandaag goed schoon te maken en niemand toe te laten. We hadden niet gereserveerd dus kwamen we er niet op. Echter, ieder jaar na Independence day zijn ze gewoon open dus hoe moesten wij weten dat het nu dicht was? Na veel praten kregen we uiteindelijk tegen negen uur toestemming om een uur het museum te bezoeken. Na entree te hebben betaald snel het museumterrein op en op zoek naar de operationele kisten. De heli’s waren al weg maar er stond gelukkig nog wel een F-16A, F-16I en F-15I. Uiteindelijk zijn wij zo’n 1,5 uur erop geweest. Na een uur gingen de eersten al met de bus naar de landing van Hatzerim AB. De A-4’s vlogen al lekker en de zon was er inmiddels goed door gekomen. Met het heen en weer pendelen werd iedereen naar de landing gereden. Een aantal bleef bij de bus en anderen gingen het veld in. Eerst werd een plek tussen de twee banen uitgeprobeerd maar helaas te veraf voor de T-6A’s (die met bosjes rondvlogen) en A-4tjes. Blijft toch een schitterend gezicht om deze oudjes nog steeds te zien vliegen; zowel één- als tweezitters vlogen lekker. Tegen de middag doorgelopen naar de hoek van het veld en hier zowel A-4’s als F-15I’s zien binnenkomen, waaronder de F-15I van de static op Ramat David. Toen de laatste F-15I binnenkwam stond de bewaking ineens bij ons met als gevolg dat we niet meer mochten fotograferen. We stonden op militair terrein blijkbaar en men wilde niet dat we de onderkanten van de binnenkomende kisten fotografeerden. Daarna via de Kfir en F-4E in Hatzerim City naar het lokale vliegveldje en hier nog paar oude luchtmachtkisten geplaat, samen met civiele Shorts 360 en wederom een Australische Tiger Moth die in een hangaar stond. Alle medewerking werd weer verleend. Daarna op weg naar Ben Gurion voor de terugweg maar eerst onderweg lekker gegeten. Vervolgens op ons gemak naar het vliegveld en afscheid van de chauffeur genomen. We hadden alle tijd om ons om te kleden en klaar te maken voor de terugvlucht. Het inchecken ging redelijk snel en al snel was iedereen door de controle. Eén reiziger bleef nog een dagje in Israël en een tweede ging later zelfstandig richting Oostenrijk. Met een A320-214 van Brussels Airlines met 23 personen terug naar Brussel. Om bijna half twee ’s nachts gingen we take off. Inmiddels was het donderdag 8 mei geworden. Een vlucht van 3.253 kilometers volgde, maar deze was snel voorbij. Rond vijf uur aangekomen en na de bagage te hebben opgehaald afscheid genomen en iedereen ging weer zijn eigen weg. Het was een leuke trip; veel gezien en goed kunnen fotograferen.
