Oostenrijk 2024
De Oostenrijkse strijdkrachten kregen in 1967 hun eerste Sud Aviation Alouette III, een kleine veelzijdige helikopter die in de 57 jaren daarna haar diensten meer dan bewezen heeft voor de Oostenrijkse strijdkrachten en bevolking. Maar aan alle goede dingen komen een einde waardoor op 24 mei 2024 een afscheidsceremonie werd gehouden op de basis Aigen im Ennstal. In de maanden daarna zal de Alouette nog beperkt ingezet gaan worden voordat deze helemaal vervangen zal zijn door de Leonardo AW169 Lion. 4Aviation organiseerde hier een tour naartoe en met een minibus werd de reis vanuit Nederland aanvaard, met natuurlijk een paar tussenstops.
Blijf geïnformeerd
De kans bestaat dat we voor een vergelijkbare reis terugkeren naar Oostenrijk. Wil je op de hoogte worden gehouden als we hierover meer informatie hebben, klik dan op het icoontje om ons een bericht te sturen.
Op dinsdag 21 mei 2024 werden nabij Utrecht CS een aantal mensen opgepikt, waarna Arnhem aan de beurt was en in het Duitse Ruhrgebied werd de voorlopig laatste deelnemer opgepikt en werd koers gezet naar Ingolstadt voor de eerste overnachting. In het nabijgelegen restaurant werd de eerste, van vele, schnitzels en gerstenat van de tour geconsumeerd.
Op woensdag 22 mei 2024 werd eerst koers gezet naar een supermarkt om de inwendige mens voor de dag te verzorgen, daarna volgende een rit van een half uur naar de Luftwaffe basis Neuburg on Eck waar rond 09:30 de eerste Eurofighters het bewolkte luchtruim kozen. Tot de terugkomst van deze drie werden we getrakteerd op een gloednieuwe civiele H145 die op een testvlucht was vanaf Manching en ook meerdere gave passes van een Duitse Heer Tiger aanvalshelikopter. Net voor 11:00 keerden de jagers weer terug, terwijl de Tiger nog steeds haar rondes aan het draaien was. Het weer was inmiddels helemaal opgeklaard en er was een mooie afwisseling tussen wolken en zon.
Wij wisselden ook onze stek en probeerden ons geluk op Manching, dit was ongeveer een half uur rijden. Daar kwam meteen een gloednieuwe H145M voor de strijdkrachten van Cyprus binnen. Airbus heeft op Manching een kleine hangaar en platform waar ze testvluchten doen en ook opleidingen geven aan toekomstige Airbus operators. De aldaar gestationeerde Messerschmidt Me262 was net binnen gekomen en taxiede nu voorbij, gevolgd door nog een aantal civiele movements zoals een Embraer Phenom, Piper PA-46 Malibu en een Eurowings Airbus. Daarna was het de beurt aan het militaire geweld met een aan WTD61 uitgeleende A400 voor een lokale missie en een TLG51 Tornado. Bijna tegelijkertijd gingen er twee Cypriotische H145M’s uit en een rode en toekomstige Polizei H145. Daarna volgende nog een prototype EF2000 in speciale kleuren voordat we weer terugkeerden naar Neuburg. Daar waren net voor onze aankomst vier Eurofighters opgestegen, waarvan eentje in een nieuw tijger kleurenschema. Twee stuks kwamen vrij vlot terug, maar de andere twee, inclusief de tijger, waren bezig met een missie boven Tsjechië tijdens de oefening Lion Effort 2024. Na hun spectaculaire binnenkomst vertrokken we richting het vliegveld van München om een deelnemer uit Malta op te pikken, waarna nog een rit van een paar uur volgde richting ons eerste hotel in Oostenrijk.
Op deze donderdag 23 mei 2024 was het nog ongeveer een uur rijden naar de Fliegerhorst Leopold Figl – Flugplatz General Pabisch, bij ons beter bekend als de basis Tulln-Langenlebarn. Tot voor kort was het nog Flieghorst Brumowski, maar die heeft waarschijnlijk ook iets op zijn kerfstok waardoor het niet meer zo heet. Hier ontmoeten we de laatste deelnemer van de tour uit Hongarije. We hadden hier een bezoek aangevraagd, maar wisten niet precies hoe deze eruit zou zien. Klaarblijkelijk was ook alle schoolgaande jeugd uit de regio uitgenodigd voor een soort carrière dag, zeker niet optimaal, maar in overleg met onze begeleiders hebben we op verschillende plekken op de basis mooie foto’s kunnen maken. Er was een kleine static met verschillende types met daaromheen een aantal hangaars van de school en een onderhoudshangaar met een aantal Blackhawks, Kiowa en PC-6. Er waren ook vliegactiviteiten van PC-6’en en OH-58’s , evenals een gloednieuwe AW169.
Na een aantal uren was het tijd om te gaan en togen we via onder andere het kleine vliegveld Krems en het grote vliegveld van Linz naar de plaats Liezen, dichtbij Aigen im Ennstal, voor onze schnitzel en overnachting.
Vrijdag 24 mei 2024 was de dag waar iedereen zich voor had aangemeld. Het was nog geen tien minuten rijden naar het vliegveld en rond 08:00uur waren we al aanwezig bij de poort. Het ging er allemaal vrij gemoedelijk aan toe, maar de poort ging pas om 09:00uur open, maar we hoefden ons niet te vervelen aangezien er nog een duo PC-6’en binnenkwam, evenals een Diamond DA-42. De tientallen mensen aan de poort werden al iets eerder binnen gelaten en zo konden we ook de arriverende OH-58’s en S-70’s van een stuk dichterbij en met een fantastische achtergrond vastleggen. Die fantastische bergen bleven natuurlijk de hele dag op de achtergrond, de weersverwachting voor de hele week was stukken beter dan voorspeld, het zou een geweldige dag worden.
In het vliegprogramma zaten van buiten het veld twee Eurofighters en een PC-7 voor een leuke demo, maar we kwamen natuurlijk voor de Alouette. In de ochtend was er een vlaggenparade en de officiële afscheidsceremonie die we van heel dichtbij konden bijwonen. Daarna was het pauze tot 14:00uur en kon je ondertussen genieten van de kleine static, display in de hangaar en hele grote feesttent waar gratis een soort chili con carne werd geserveerd en je ook je jubileumbeker, verkregen bij de ingang, op verschillende punten gratis kon vullen met verschillende drankjes.
Vanaf 14:00uur gingen de Alouettes meermaals de lucht in om te laten zien welke taken ze de afgelopen decennia allemaal hebben volbracht en waar ze nog steeds toe in staat zijn. Met een bambi-bucket losten ze een vuurtje, met slingloads vervoerden ze verschillende grotere items, maakten ze deel uit van een redding scenario, samen met de overige aanwezige helikopters en sloten ze de show af met een laatste formatie flypast en een individuele buiging naar het publiek voordat ze afzwaaiden naar hun voorlopig laatste rustplaats. We vallen in herhaling, maar het was geweldige dag.
Nu volgende nog een flinke rit naar ons eerste hotel in Ingolstadt voor de laatste overnachting van de tour, maar niet voordat we afscheid hadden genomen van onze Hongaarse vriend en onze Maltese vriend in München hadden afgezet bij zijn hotel.
Op zaterdag 25 mei 2024 vertrokken we bijtijds voor de lange rit naar huis, maar op de radio en onze navigeerapp was meteen al een flinke vertraging te zien en horen. Liever dan nutteloos in een lange rij op de snelweg aan te schuiven kozen we ervoor om een stukje binnendoor te gaan waarbij we toevallig langs het US Army vliegveld van Illesheim kwamen. Hier konden we een aantal Chinooks, Blackhawks en een Apache zien, maar helaas niet te fotograferen. Daarna was er aan de zuidkant van Keulen weer een file en bezochten we via een kleine omweg het vliegveld van Bonn-Hangelar. Daar was flinke activiteit met civiele lichte luchtvaart, maar waren ook een aantal warbirds zichtbaar voor een evenement en kwamen er ook nog verschillende binnen. We zagen onder andere een Duitse UH-1D en L-18 in een hangaar en Zweedse Sk12 (Fw44) en Sk15 (Klemm) evenals een Me108 en Frans gebouwde Me108 (Nord 1002) en nog een paar leuke kistjes in het gras. Een mooie afsluiter voordat we iedereen in omgekeerde volgorde weer op hun plek hebben afgezet,.
Het was een succesvolle tour waarbij we zeker op de terugweg weer lekker flexibel konden zijn en een par extra vliegvelden aan konden doen.
