USA III 2022
Ons derde bezoek aan de Verenigde Staten in 2022 voerde ons weer naar de westkust. Hoofddoel van de reis was de show op Edwards AFB, de eerste in dertien jaar.
Additionele foto’s: Paul Betten, Bert van Leeuwen
Op vrijdag 14 oktober 2022 verzamelden zich veertien reizigers in alle vroegte op Schiphol voor één van de eerste vluchten van die dag naar Londen. Daar aangekomen sloten de laatste twee reizigers aan bij de groep. Na een lange vlucht arriveerden we in grijze omstandigheden op Los Angeles (LAX). Bij het ophalen van de huurauto werden we verrast door een C-17 die recht over ons binnenkwam. Op de weg naar het hotel in Santa Maria werd er nog een tussenstop gemaakt bij het Missile Park van NAS Point Mugu. Helaas was de zon al onder, waardoor er met moeite foto’s gemaakt konden worden. De C-130’s van de ANG waren daarom ook moeilijk vast te leggen.
Na een relatief korte nacht begonnen we op zaterdag 15 oktober vroeg en fruitig aan de eerste show van de trip. Op het vliegveld van Santa Maria werden we, na een leuke babbel, eerder toegelaten. We mochten nog snel even gebruik maken van de VIP-ruimte. Maar goed ook, want precies voor deze tent stonden zes F-35’s. Twee A’tjes, Drie B’tjes en een C’tje. De twee B’tjes besloten om in de ochtend voor de show nog snel even een korte vlucht te doen. De airshow bevatte een paar interessante deelnemers; West Coast C-17 Demo (uitgevoerd in een March C-17), USAF F-35 demo (HL) en een West Coast F/A-18F demo. Warbirds waren er ook in overvloed dankzij de support van Planes of Fame. Onder meer twee vliegende Lightnings, Mustangs, Dauntless, Avenger en een Hellcat bezorgden met ‘bananapasses’ voor mooie foto’s. Op de static werden we nog verrast met een Luke F-16 in ‘Desert Storm’-kleuren, een duo T-6 en T-34 in mooie kleuren en een C-2A Greyhound.
Na de show hadden we nog een lang stuk rijden voor de boeg. Onderweg met zijn zestienen gegeten in western-sfeer en nog een paar wrecks en relics bezocht in Palmdale.
Al vroeg in de ochtend van zondag 16 oktober 2022 stonden we voor de poort van Edwards AFB. Daar was de tweede dag van de airshow. Omdat we tijd over hadden hebben we met de opkomende zon de gateguards vastgelegd. Indrukwekkend was de parkeerplaats van de auto en de rit over het veld ernaartoe. Vanaf Dry Lake werden we in schoolbussen de static opgereden. Hier stond van alles en nog wat, maar tot spijt van ons alles stonden de highligths tussen tentjes of andere fratsels. Een B-52, F-16, XF-62, T-38 en een C-12 stonden binnen in een hangar, maar die werd pas later op de dag geopend. De airshow begon met een sonicboom van een F-22, voor de meesten een merkwaardige beleving. Daarna begon ver van het publiek een ‘Airfield Attack’ met twee F-16s en een F-22, F-35, B-1, KC-135 en een C-17. Waar op de meeste show het vliegende spul nog met liefde langs het publiek taxiet, bleven de ED-toestellen ver van het publiek verwijderd.
Verrassend goed was het optreden van de Thunderbirds en het hoogtepunt was de flypast van SOFIA. De 747SP van de NASA / DLR was bezig met haar laatste vlucht en toonde haar van de beste kant. Ook de flypasts van de NASA F-15/F-18/Gulfstream III was mooi om te zien.
Een van onze groep werd echter ziek wakker die dag en dit verbeterde niet op Edwards. Na overleg met de medici van de basis werd er besloten om naar het ziekenhuis te gaan. Twee auto’s gingen na de show naar het hotel in Ridgecrest, één auto reed via het ziekenhuis naar Ridgecrest.
Maandag 17 oktober 2022 begon wederom op tijd. Het laagvliegen boven de Kern River stond op het programma. Vanaf de doorgaande weg zagen we op het vliegveld van Inyokern twee MH-47G’s staan. Deze werden uiteraard direct vastgelegd. Na het inslaan van water en voedsel (en een paar wandelstokken) werd er om 9 uur gestart aan de klim naar de top. Rond tien uur waren elf van de groep boven, de één wat vermoeider dan de ander. Vier hebben de klim helaas niet kunnen doen en helaas lag onze zestiende reiziger nog in het ziekenhuis.
Boven was het uitzicht fenomenaal, maar viel de kwantiteit van de passages tegen. Enigszins verrast werden we al snel door twee China Lake Harriers, waarna een Lemoore Hornet niet lang op zich liet wachten. De laatste passage was twee uren later en verraste ons aan de achterkant. Het is altijd spannend wat er op zo’n dag voorbij komt vliegen. Helaas bleef het bij deze drie passages in een tijdsbestek van ruim vijf uren. Het was tijd om met nog voldoende licht te beginnen aan de afdaling.
De groep werd beneden in twee gesplitst. Een deel ging naar het ziekenhuis in de buurt van Bakersfield, de overige twee auto’s richting het hotel in Victorville. Hoewel de berichtgeving was dat we onze patiënt mochten ophalen, stak de zuster hier een stokje voor. Een deel van de groep sliep daardoor in de buurt van het ziekenhuis.
Dinsdag 18 oktober 2022 dag startte in Victorville waar een groot gedeelte van de groep een verrassing aan trof bij het hek in de vorm van een Braziliaan. Na het vastleggen werd koers gezet richting March AFB, waar tot grote vreugde van de groep veel werd gevlogen, naast een platform vol met KC-135s en C-17s. Enkele bezoekende tankers waren zichtbaar op het platform, evenals een handjevol US Army heli’s. Na onder meer de take-off van twee F16s, een paar Army choppers en een drone was het voor een deel van de groep tijd om het nabijgelegen museum te bezoeken.
Ondertussen kwam vanuit het ziekenhuis goed nieuws en konden we weer compleet aansluiten bij de groep. De samensmelting vond plaats in Palm Springs. Daar werd ruim de tijd genomen om het museum te bezoeken. Leuk was de bijkomstigheid van twee Marines C-130s die vlogen. De dag eindigde met een trip naar El Centro. Aangekomen in het hotel vlogen meerdere Marines over. Voor een klein deel van de groep het moment om wat later aan het diner te beginnen.
Vandaag, woensdag 19 oktober 2022, werd er in de ochtend gependeld tussen NAF El Centro en Imperial. De avond ervoor hadden we de boel al een beetje verkend. Helaas kwam tijdens het diner de melding dat alle T-45 Goshawks voor onbepaalde tijd aan de grond werden gehouden. Op El Centro zagen we er uiteindelijk 16 stuks onbewogen op het asfalt staan. Gevlogen werd er gelukkig wel. Al snel ging er een T-45 omhoog en naar de range, gevolgd door een drietal Hornets. Ondertussen kwam er een Osprey over de bergen en zette koers naar Imperial. Na de landing van de Hornets werd er koers gezet naar Imperial waar deze nog rustig stond te draaien.
Via ADSB zagen we dat er een tweede wave uitging op El Centro, dus na vertrek van de Osprey weer dezelfde weg terug. Bijna verrast werden we door vier van Yuma ingevlogen F-35s die voor een kort bezoek hun kisten aan de grond zette. De Hornets van de tweede wave hingen nog in de lucht, maar ook een tweede Osprey dook bij Imperial op. Voor zes man voldoende reden om heen en weer te gaan. Eind goed, al goed. De Osprey werd vastgelegd en de Hornets daarna op El Centro eveneens.
Inpakken en naar MCAS Yuma waar een WTI gaande was. Het veld stond vol en al snel stegen er kisten op. Tegen de klok in hebben we uiteindelijk de hele middag rondom het veld verschillende spots gebruikt. Enorm geslaagd sloten we uiteindelijk de dag af met van alles vastgelegd. F-35’s, F-18’s, F-5’s, C-130’s, Ospreys, Venoms en Vipers, Mi-24 en zelfs twee UH-72’s. Na een snelle hap halverwege de route naar Tucson werd laat op de avond ingecheckt.
Voor zes man was het een korte nacht. Zij vlogen in alle vroegte van donderdag 20 oktober 2022 over AMARG. Een geweldig gezicht. De tien anderen stonden mooi op tijd bij het vertrek van 21 F-16’s op Tucson International. Het eind van de ochtend werd voortgezet op Davis-Monthan waar bijna een dozijn aan A-10’s terugkeerde van een lange missie.
In de middag werd er iemand afgezet bij Pima-museum, bleef een deel achter op DM, koos een andere groep voor een rondje langs de boneyard en pakte de rest de landing van de tweede missie op Tucson Int. Toen ook deze werd vastgelegd op de gevoelige plaat was het tijd om ook de tweede missie van de A-10’s vast te leggen. Bij het sluiten van Pima pikten we de 16e man op en sloot uiteindelijk iedereen aan voor de reis naar Phoenix. Terwijl de zon bijna onder was, werd er nog even gekeken bij Pinal Airpark. Daar staan ook genoeg kisten te genieten van hun ouwe dag.
Op vrijdag 21 oktober 2022 werd er in de ochtend koers gezet naar Luke. Het was een klein uur rijden en besloten werd om te starten aan de noordkant. Enigszins verrast werden we door de nieuwe verkeerssituaties vanwege de vele nieuwe infrastructuur rondom het veld. De bekende spots werden vermoeilijkt en het was even zoeken naar een plekje. De tijd daarvoor hadden we behoorlijk. Tot tien uur gebeurde er bijna niets en sloeg de angst voor een non-flying-day bijna toe.
Toen uiteindelijk de scanner aansloeg en het geluid van startende kisten ons tegemoet kwam, werd er uiteindelijk lustig op los gevlogen en door ons gefotografeerd. Naar schatting zo’n 50 à 60 verschillende kisten werden er gelogd, met daarbij Deense, Nederlandse, Noorse en Italiaanse F-35’s, een bezoekende WA F-35, de in Santa Maria al tegengekomen Desert Storm F-16 en als klap op de vuurpijl vier voormalig Franse Mirages F1’s.
Via ADSB viel te ontdekken dat Sheppard AFB en Laughlin AFB kisten aan het sturen waren naar Mesa Williams Gateway, dus om kwart voor vijf ’s middags werd er koers gezet naar de zuidoostkant van de stad Phoenix. Ruim 50 mijl later waren we op de plaats van bestemming en zagen we een rijtje T-6 Texans, maar niet de verwachte T-38’s. Die werden uiteindelijk gespot dicht bij de toren, daar aangekomen kwamen de laatste zes T-38’s binnen en navraag leerde dat er de dag erop drie waves werden gevlogen. De groep ging deze avond gesplitst een hap eten en geproost werd er op een geslaagde week.
Vandaag was het tijd om terug te keren naar Europa, maar niet voordat we op Sky Harbour hadden gekeken of er nog tankers thuis waren. Vanaf de parkeergarage heb je een goed overzicht over het vliegveld. Naast twee bezoekende tankers, was er ook nog een C-130 van Miramar aanwezig. Nadat deze allemaal werden vastgelegd, gingen we kijken of er al wat activiteit was bij de een dag eerder gespotte T-38’s.Een deel bleek in de lucht en mooi op tijd waren we om de terugkeer vast te leggen. Een klein beetje geluk van een bouwvakker die ons een tiental minuten onze gang liet gaan, zorgde voor mooie plaatjes.
Het nabijgelegen Falcon Field had een ‘fly-day’. Het CAF Museum (Commerative Air Forces Museum) bood rondvluchten aan in een deel van de verzameling. Een goede timing zorgde voor een paar mooie passages en een kort bezoek aan het museum werd gemaakt.
Na nog een keer heen en weer Williams, een lunch in het restaurant van het vliegveld aldaar, keerden we terug naar waar we de dag begonnen en vlogen we uiteindelijk met een lichte vertraging terug naar Europa, waar een dag later iedereen moe en voldaan thuiskwam.
