Zuid-Korea & Japan 2015
Op zondag 18 oktober begon deze toer waarbij we Zuid-Korea en Japan gecombineerd hebben in dezelfde week. Hieronder het verslag van deze reis.
Op zondag 18 oktober begon de reis waarbij we een bezoek aan Zuid-Korea combineerden met een weekje Japan. Twee mensen wilden alleen aan het Zuid-Korea stuk meedoen en één deelnemer koos voor ‘alleen Japan’. Zo bestond de groep in Korea uit 11 personen en in Japan uit 10. Zo vloog een groot deel van de mensen op eigen gelegenheid. Zo bestond de groep uit een bonte mengelmoes van nationaliteiten. Zo vlogen er ´s avonds dus uiteindelijk 6 deelnemers vanaf Schiphol richting Seoul met een Boeing 777 van Korean Air.
De aankomst was op maandagmiddag (19 oktober) in de namiddag. Het gerommel met de douane, bagage en huurauto’s duurde weer net iets langer dan gehoopt en zo lieten we ons plan om diezelfde middag nog een paar wrecks & relics te scoren maar varen. Op weg naar het hotel, waar we de laatste deelnemers tegen zouden komen, bleek weer dat het aantal auto’s in Korea de afgelopen jaren niet minder was geworden…
Dinsdag 20 oktober brak aan en we konden aan de slag. Al vroeg reden we richting Seongnam. Het was weer lekker druk op de weg, zodat we genoeg tijd hadden om de enorme aantallen anonieme en lelijke flatgebouwen te bekijken. Zonder veel uitdagingen liepen we al redelijk vroeg op het terrein van ADEX 2015. We wilden graag op de dag van de officiële opening zijn omdat er dan altijd een fraaie fly-past is van de Zuid-Koreaanse luchtmacht. Het was echter erg heiig / mistig / smog-achtig deze dag en de zon had moeite om door te breken. De Slam Eagle die ’s morgens 3 passes deed als een soort weervlucht was maar amper zichtbaar. Langzaam maar zeker begon het een beetje beter te worden en de op Seongnam gestationeerde toestellen stegen toch op om deel te nemen aan de fly-past. Uiteindelijk kwamen er toch tientallen ROKAF toestellen, fighters, trainers en transporters, uit het spul in de lucht opdagen voor de fly-past. Na de officiële opening begon het eigen veld ook weer gewoon te vliegen en konden we redelijk wat transport- en VIP-toestellen meepakken, evenals choppers. Het beperkte vliegprogramma, alleen ’s middags, ging niet door vanwege het weer. De USAF F-22A Raptor steeg nog wel op, maar hield het bij een paar flauwe passes. Desalniettemin was het een leuk dagje, zeker ook door de eigen toestellen. Zo zagen we deze dag ook twee Hawker 800 / BAe 125 / RC800’s van de Koreaanse luchtmacht. Aan het einde van de dag wisten we in overleg de lintjes weg te krijgen rondom de ROKAF F-4E die op de static stond. De dag werd afgesloten met een file, een BBQ en een biertje.
Op woensdag (21 oktober) herhaalden we de zetten. Op tijd ontbijten en in de drukte naar Seongnam. Wederom op tijd op het showterrein. Het weer leek behoorlijk vergelijkbaar te zijn. Wederom heiig / mistig / smog-achtig. De eigen toestellen lieten zich niet afschrikken en ’s morgens werd er gewoon lekker gevlogen. Leuk waren onder andere de HS 748 en de vele VIP-heli’s. Tegen de middag zag het weer er nog steeds niet veel beter uit en de luidsprekerman gaf aan dat de show wellicht niet door zou gaan. We hebben daarop onze plannen om ’s middags naar de overkant te gaan gecanceld, gewacht tot de Black Eagles binnen waren en zijn vertrokken. Tevreden met de buit, maar een tikkie teleurgesteld dat we een aantal displays niet hebben gezien. Het koste daarna nog flink wat tijd om bij Boramae Park te komen in Seoul City. Daar staat een aantal toestellen preserved en die willen we natuurlijk meepakken.
Op donderdag 22 oktober stonden we goed op tijd gepakt en gezakt klaar om uit te checken. Vandaag zouden we Korea alweer vaarwel zeggen en het land verruilen voor Japan. Maar niet zonder eerst een bezoek te brengen aan het imposante War Memorial Museum in Seoul. Hier staat een flink aantal kisten tentoongesteld. Los van de vliegtuigen is het museum zelf ook indrukwekkend. Na een paar uurtjes hier doorgebracht te hebben was de tijd aangebroken om richting Incheon te rijden. Na het inleveren van de auto’s namen we afscheid van twee deelnemers en checkten in voor de vlucht naar Narita. Met JAL vlogen we richting Japan en we landden daar op tijd (in de loop van de middag). De ‘nieuwe’ deelnemer had ons snel gevonden dus we waren klaar voor de rit naar Hamamatsu (op weg naar Gifu). In tegenstelling tot wat we van ze gewend zijn bleek nu de autoverhuurder er niet helemaal klaar voor te zijn. Het duurde allemaal net te lang en het liep te ongeorganiseerd. Daardoor vertrokken we uiteindelijk een uur laten dan gehoopt vanaf Narita. Laat op de avond, na een stopje voor het eten langs de snelweg, arriveerden we bij het hotel en doken meteen de bedden in.
Vrijdag 23 oktober begon uiteraard weer vroeg. We waren dan wel in Hamamatsu, maar het plan was om deze dag in Gifu te beginnen. Dus begon de dag weer met een stukje sturen. Bij Gifu aangekomen bleek het zonnetje lekker te schijnen en bestond de eerste wave uit vijf T-4’s en één F-4. Een Army Chinook en een C-1 van Miho kwamen als bezoekers voorbij. Daarna werd het rustig. De rust werd gebruikt om een bezoek te brengen aan het lokale museum. De rust bleef vrij lang aanduren en de voorkeur ging ernaar uit om Gifu te verruilen voor Hamamatsu. Zo reden we dus rond het middaguur richting Hamamatsu. Daar aangekomen was er op vrijdagmiddag nog erg veel activiteit. Tot het einde van de middag zijn we gebleven om zowel van het museum als de lokale T-4’s te genieten. Het hotel voor de nacht bevond zich in Numazu, ongeveer 2 uur rijden verderop.
De zaterdag (24 oktober) zou een iets relaxtere ‘tussendag’ worden. We deden een beetje aan uitslapen vandaag, fotografeerden Mount Fuji toen we er min of meer in de buurt waren en kochten de trapjes voor de rest van de dagen in Japan. Daarna reden we naar Yokota. Normaal gesproken is hier op zaterdag altijd wel iets te beleven. Dat leek vandaag wat tegen te vallen en er waren ook geen Japanse fotografen te bekennen. Na een klein uurtje hadden we het hier gezien en besloten we richting het Tokorazawa Aviation Museum te rijden. Dit ligt in een park waar op deze zonnige zaterdag van alles te beleven was. Alles van het museum was te bezichtigen vandaag. Het was zo druk dat parkeren lastig was. Zo lastig zelfs dat de auto’s uiteindelijk alleen in de wachtrij voor het parkeren hebben gestaan. Iedereen was klaar met museum voordat de auto’s eindelijk bij de ingang van het parkeerterrein waren… Na dit museum reden we richting ons hotel voor de nacht waar we aan het einde van de middag aankwamen.
Voor zondag 25 oktober stond een bezoek aan de open dag op Hyakuri gepland. Met Phantoms in allerlei kleuren is dit een veld om naar uit te kijken. Groot was dan ook de vreugde dat het perfect weer was, we mooi op tijd arriveerden, op een perfecte plek konden parkeren en dat alles verder leek te kloppen. De static was leuk, de show erg leuk en de sfeer relaxed. Erg leuk is de demo van een QRA. Iedereen heeft zich prima vermaakt, zowel in de ochtend met de show als in de namiddag (inmiddels aan de overkant) met het vertrek van de meeste bezoekers. Na afloop reden we richting Yamato, om de volgende dag snel op Atsugi te kunnen zijn.
Atsugi stond op de planning voor maandag 26 oktober. Het was weer belachelijk zonnig vandaag en we begonnen de dag met een aantal take-offs (de nummermannen waren ’s morgens al op en neer geweest natuurlijk voor een nummertjesronde). Helaas was de Carrier Air Wing niet thuis, maar Atsugi heeft altijd toch genoeg te bieden. Nadat een USNavy P-8 Poseidon binnen was gekomen werd de vliegrichting veranderd en begaven we ons naar de andere kant van het veld. De rest van de dag bleef het lekker doorvliegen met het merendeel van de tijd wel een toestel in het circuit. Toen de zon bijna onder was vonden we het welletjes en besloten we naar het volgende hotel te rijden.
Op dinsdag (27 oktober) stond Iruma op de agenda. Een korte blik naar boven in de vroege ochtend liet zien dat het weer nog steeds op ‘heel zonnig’ stond en dat bleef de hele dag zo. Iruma heeft veel te bieden. Veel verschillende types, die bijna allemaal heel veel vliegen. Zo ook vandaag. Vanwege de op handen zijnde open dag zagen we vandaag een demo van twee C-1’s. Doordat de barrier op een gegeven moment gewisseld leek te worden kwamen we in de middag feitelijk aan de verkeerde kant terecht, maar we besloten toch daar de rest van de dag te blijven. Zo konden we de C-130 die we vaak tegenkwamen (75-1077) weer een keer heel fraai fotograferen. ’s Avonds reden we weer naar het hotel waar we de zaterdag ervoor ook al hadden overnacht.
Woensdag 28 oktober was eigenlijk alweer de laatste dag (op de terugreis na). Voor deze dag stond een tweede bezoek aan Hyakuri gepland. En, wederom, was het prachtig weer! We arriveerden op tijd bij het veld waar het steeds kleiner ogende vrouwtje gretige de yens accepteerde om de poort te openen naar het terrein met de befaamde torens. Het zou een dag worden zoals we hoopten dat ie zou worden; fantastisch weer, toegang tot de torens, veel vliegactiviteiten en Phantoms in meerdere kleurenschema’s. Dat laatste lukte maximaal; we zagen de grijs gekleurde (van 302) en alle kleuren die 501 Hikotai te bieden heeft met haar RF-4E’s. We zagen dus ook de blauw gekleurde die sinds kort rondvliegt. Tel daar nog een stapel Eagles, T-4’s en een paar bezoekers bij en je hebt een geweldige dag! Nadat we er zeker van waren dat het vliegen voorbij was reden we richting Narita. De auto’s werden ingeleverd en we aten voor de laatste keer gezamenlijk. De groep zou deze avond al uitdunnen en van de eerste mensen werd al afscheid genomen.
Op donderdag 29 oktober was het moment aangebroken om weer terug te vliegen. Via Incheon bracht Korean Air ons volgens het geplande schema terug naar Amsterdam. Aan het begin van de avond landde de A330 van Korean op Schiphol en na ophalen van de bagage ging eenieder weer zijn eigen weg, een leuke ervaring rijker!
