Colombia 2015
Verslag van ons tweede groepsbezoek aan Colombia in juli 2015. Het hoofddoel was de F-AIR op het vliegveld van Rionegro, maar we bezochten ook verschillende andere militaire bases in en om Bogota.
Colombia lijkt geen alledaagse bestemming om van de lokale luchtvaart te genieten, voor 4Aviation des te meer reden om er wel heen te gaan. De meerdaagse vliegshow F-AIR op Rionegro AB, nabij Medellin, was een goede basis om weer eens naar Zuid Amerika te gaan. Daar omheen werden nog verschillende andere bases en locaties bezocht. Op maandag 6 juli startte de reis voor tien van de zeventien deelnemers vanaf Amsterdam Schiphol. Drie gasten vertrokken vanaf Brussel en vier andere deelnemers gingen op eigen gelegenheid (vanaf London, Orlando, Parijs en Tocumen) naar Bogota. Bij het internationale vliegveld van Bogota werd iedereen opgewacht door een bus van ons hotel waar de incheck soepel verliep. Het fraaie hotel lag op het luchthaventerrein en had aan de achterzijde een goed uitzicht op Air Caribe en de onderhoudshangaar van de militaire airline SATENA. Hierdoor konden de eerste foto’s en nummers al op de eerste avond binnen gehaald worden.
Op dinsdag 7 juli ging de wekker heel vroeg. We gingen op weg naar Villavicencio, heilige grond voor alle Dakota liefhebbers. De busreis ging niet geheel voorspoedig omdat we tijdens de reis een lekke band kregen. Iets verderop konden we aan de kant van de weg de band laten wisselen en hadden daarbij een ruime keuze uit reeds langdurig gebruikte banden. Onze keuze viel op een exemplaar met een groot spijkergat en een maatje kleiner dan het origineel… De eerste stop was Villavicencio waar we voor vroeg in de ochtend gepland waren om een vlucht met een Dakota te maken. De regen kwam echter met bakken uit de lucht en daardoor werd de vlucht uitgesteld. Besloten werd om een klein rondje te gaan rijden om in de stad een gepreserveerde OV-10 te bekijken en net ten zuiden van de stad langs Apiay AB te rijden. Hier hadden we goed zicht op toestellen bij de poort. Ondertussen was het droog geworden en klaarde het langzamerhand op. Onze ‘nieuwe’ band hield het vlak bij het vliegveld voor gezien. Daarom trakteerde de chauffeur ons op verse ananas, gekocht en gesneden aan de kant van de weg. Wij werden op Villavicencio afgezet bij Air Colombia en de chauffeur ging op zoek naar een nieuwe band. Bij Air Colombia konden we vrij rondlopen en alles fotograferen. We zagen in totaal zeventien Dakota’s op het vliegveld, verscheidene Antonov’s, een SATENA ATR en vele andere leuke dingen. Om 16.30 uur konden we eindelijk aan boord van onze HK3292 (voormalig USAAF 43-15195) voor een supergave vlucht over de uitgestrekte gebieden van het departement Meta. Aan de hemel ondertussen een paar wollige witte wolkjes en veel blauwe lucht, helemaal perfect! Na de start konden we vrij rondlopen. Wie dat wilde kon ook in de stoel links vooraan plaatsnemen. Na een soepele vlucht en even zo soepele landing zat de eerste spottersdag erop. Nu volgde alleen nog de busreis van een paar uur naar Bogota. Gelukkig was bij terugkomst in hotel de keuken nog open en konden we ons laten verwennen door de heerlijke Colombiaanse gerechten en bijbehorende drankjes.
De volgende dag, woensdag 8 juli, begon ook weer vroeg. Op zich zijn de te rijden afstanden niet groot, maar omdat Bogota op een plateau ligt moet je over veel slingerweggetjes om op je plek van bestemming te komen. Bovendien is Bogota een miljoenenstad en ben je al een uur kwijt om de stad uit te komen. Hoofddoel vandaag was Tolemaida, de hoofdbasis van de Colombiaanse Army Aviation. Oorspronkelijk was ook een bezoek aan het nabij gelegen Melgar gepland, een helikopter opleidingsbasis van de luchtmacht, maar dat ging helaas op het laatste moment niet door. Wel reden we eerst even langs Melgar en pakten daar verschillende toestellen mee. Daarna op weg naar de imposante hoofdpoort van Tolemaida. Na enkele administratieve handelingen mochten we doorrijden tot aan het vliegveld, dat enkele kilometers van de poort verwijderd ligt. Na een introductie van alle gestationeerde toestellen, UH-1H-II, UH-1N, UH-60i & L en drie varianten Mi-17 liepen we systematisch alle hangaars en platformen af. Zeer opvallend, en indrukwekkend, is de professionaliteit en vakmanschap van deze eenheden. De eenheden zijn al verschillende jaren in vele conflicten ingezet en hebben daaruit vele lessen getrokken. Ze kunnen hun eigen boontjes doppen en veelal niet afhankelijk van externe bedrijven om hun helikopters weer op te knappen. Colombia ligt vlak bij de evenaar. Daardoor gaat de zon recht over je heen. Dat geeft niet het beste resultaat voor fotografie, vele zwarte schaduwpartijen onder de vleugels en onderkant romp. De beste momenten zijn vroeg in de ochtend en laat in de middag. Daarom bleven we ook tot net voor zonsondergang op het veld. Ook het tijdstip dat vele toestellen weer naar hun thuisbasis komen voor de nacht en daardoor flink veel activiteit voor ons om te zien.
De eerste twee dagen waren we zuidwaarts getrokken, op donderdag (9 juli) togen we naar het noorden. Voor ons interessant is daar het vliegveld Guaymaral thuisbasis voor de Policia Nacional de Colombia (PNC). Verspreid over drie hangaars en nabijgelegen platformen kregen we een goed overzicht over de luchtvaartafdeling van de PNC. Ze beschikken over gevarieerde vloot vliegtuigen en helikopters, oud en nieuw. Deze zijn verkregen uit eigen budget, met steun van de Amerikanen en in beslag genomen toestellen van enkele ‘vaste klanten’ van de PNC. In en om hangaar 1 zagen we de kleine luchtvaart, Bell 206, 407 en Hughes 369 helikopters, evenals de kleine vliegtuigen in een variëteit aan types. Hangaar 2 en 3 zijn het domein van de grote choppers, Bell 212, 412, UH-1H-II en UH-60. De presidentiële UH-60L kwam ook nog even overvliegen met in haar kielzog een Mi-17. Daarna was het de bedoeling om het Museo Aerospacial op het internationale vliegveld te bezoeken. Dat liep anders dan gepland want het bezoek ging om onduidelijke redenen niet door. Daarom maar en klein rondje over het vliegveld gereden en daarbij nog enkele leuke foto’s kunnen maken en veel toestellen gezien die hier thuis horen. Bijtijds vertrokken we naar de terminal omdat we die middag naar Rionegro zouden vliegen. Eén van de doelen van de reis was de F-AIR 2015 vliegshow op Rionegro. Gezien de grootte van de groep vertrokken we in drie groepjes. De vlucht van de laatste groep was helaas vertraagd waardoor deze in het donker over het mooie gebied moest vliegen. Bij aankomst op het vliegveld waren al verschillende toestellen voor de show te zien. De eerste nacht werd overnacht in Medellin, een mooie stad op een uurtje rijden van het vliegveld.
Op vrijdag 10 juli weer vroeg uit de veren. Eerst even langs hotel voor de komende twee nachten tegenover het vliegveld, op loopafstand van de ingang. Vandaag was het nog geen publieke dag op de show en konden we op ons gemak over de static lopen. De static toestellen waren redelijk dicht op elkaar geparkeerd, zonder lintjes. Maar we hadden drie dagen tijd om hier wat moois van te maken, en dat is ook gelukt! Dat gaf ons ook tijd om elke toestel eens goed te bekijken en meer info in te winnen met de alom bijzonder vriendelijke aircrew. De vliegshow stelde, voor Europese begrippen, niet heel veel voor, maar de dingen die we zagen waren uniek en spectaculair. Een formatie van vier Super Tucano’s, vijf T-37B’s, twee AH-60L Arpia’s en de Chileense Los Halcones waren een genot om te bekijken in de lucht.
Ook zaterdag (11 juli) en zondag (12 juli), werden ook doorgebracht op het vliegveld, of in het zwembad van het hotel als je dat liever deed. Gedurende de drie dagen waren er vele bezoekende militaire toestellen te zien. Hetzij voor een korte stop of de hele dag. Tijdens deze drie dagen zagen we bijna 80 verschillende toestellen. Daarbovenop nog de vele reguliere airliners die voor en na de vliegshow hun vlucht afwerkten alsmede civiele bezoekers voor de F-AIR. Op zondag laat in de middag ging de reis weer naar Bogota. Na een korte blik op het vliegveld weer naar ons vertrouwde hotel met bijzonder mooi uitzicht.
Maandag 13 juli was alweer de laatste dag van ons bezoek aan Colombia. Deze zouden we de hele dag doorbrengen op en rondom de internationale luchthaven (Bogota – El Dorado). We begonnen met een bezoek aan het museum, nu wel gelukkig. Daar staan buiten ruim 20 toestellen in goede toestand en daarbij een klein gebouw met daarin uitleg over de historie van de luchtmacht. Hier gingen we ook nog op de foto met de commandant van het museum: www.catam.mil.co/periodistas-internacionales-visitan-catam . De volgende stop was de Policia Nacional de Colombia (PNC), Hier hadden we dezelfde guide als op Guaymaral en deze legde ons wederom geen strobreed in de weg om in alle rust alles te zien en te weten te komen van de aanwezige vliegtuigen. Op El Dorado staan de grote vliegtuigen van de PNC, ATR42’s, verschillende Beech 200 en 300 varianten, vele C-26’s, DHC-6, een Dash-8 en natuurlijk de turbo Dakota’s. Hierna weer even een rondje veld met enkele waardevolle nieuwe waarnemingen. Eén van de deelnemers moest zijn vlucht naar Orlando halen en daarom gingen we gezamenlijk terug naar het hotel om hem uit te zwaaien. Zijn taxi bracht hem naar de terminal en de rest van de groep ging aan de wandel rondom het veld. Dankzij onze contactpersoon waren we bij enkele bedrijven, onder andere Aer Caribe met An-26 en An-32, welkom om even een kijkje te nemen. Toen was het tijd om afscheid te nemen van degene die op eigen gelegenheid waren gekomen en in te checken. We brachten de laatste uren in Colombia door achter de ramen van de terminal met uitzicht op de militaire platformen. Helaas was de vlucht voor de grootste groep vertraagd en zouden we ook onze aansluiting in Parijs missen. Maar dat werd gelukkig allemaal netjes opgelost. Moe maar erg voldaan kwamen we in Amsterdam aan. Een bezoek aan Colombia staat alweer op ons schema voor 2017.
